Pod koniec października Iran ogłosił rozpoczęcie lotów testowych lekkiego samolotu transportowego Simorgh, potrzebnych do uzyskania dodatkowego certyfikatu typu od Organizacji Lotnictwa Cywilnego Iranu. Simorgh (nazwa mitycznego ptaka-bestii z mitologii perskiej) stanowi istotną modyfikację samolotu pasażerskiego IrAn-140. IrAn-140 to produkowana w zakładach HESA w Shahinshahr niedaleko Isfahanu, na podstawie umowy z 1995, wersja ukraińskiego samolotu pasażerskiego An-140. Iran miał zapłacić za licencję równowartość ok. 200 mln USD. Plany przewidywały wytwarzanie 12 samolotów rocznie. Z powodu rosnących kosztów i opóźnień w dostawach ukraińskich komponentów, a także dwóch katastrof, powstało tylko kilka IrAn-140.Na podstawie pozyskanych technologii w 2010 Iran rozpoczął prace nad wersją transportową IrAn-140. W samolocie, nazwanym Simorgh, wprowadzono wiele zmian konstrukcyjnych, dodając m.in. rampę ładunkową. Prototyp Simorgh został oblatany 30 maja 2023, a potem były prowadzone testy fabryczne. Dodatkowy certyfikat typu jest wymagany dla samolotu Simorgh, ponieważ istotne modyfikacje IrAn-140 wymagają potwierdzenia zgodności z przepisami bezpieczeństwa lotniczego. Oczekuje się, że niezbędne testy potrwają około rok. Po certyfikacji Iran będzie wykorzystywał podzespoły z niedokończonych samolotów pasażerskich IrAn-140 do produkcji seryjnych Simorgh. Później HESA i kooperanci będą musieli wytwarzać potrzebne części samodzielnie. Poważny problem może dotyczyć silników, które zastąpią turbośmigłowe TW3-117WMA-SBM1 z zaporoskiej wytwórni Motor Sicz. Rezerwa zakupionych wcześniej silników jest bowiem zapewne bardzo ograniczona. Według ujawnionych dotąd danych, zasięg HESA Simorgh ma wynosić 1,5-2 tys. km, a udźwig sięgać 6 t. Iran twierdzi, że wytwarza lokalnie 80% części potrzebnych do produkcji seryjnych maszyn tego typu. Źródło: Altair
Pod koniec października Iran ogłosił rozpoczęcie lotów testowych lekkiego samolotu transportowego Simorgh, potrzebnych do uzyskania dodatkowego certyfikatu typu od Organizacji Lotnictwa Cywilnego Iranu. Simorgh (nazwa mitycznego ptaka-bestii z mitologii perskiej) stanowi istotną modyfikację samolotu pasażerskiego IrAn-140. IrAn-140 to produkowana w zakładach HESA w Shahinshahr niedaleko Isfahanu, na podstawie umowy z 1995, wersja ukraińskiego samolotu pasażerskiego An-140. Iran miał zapłacić za licencję równowartość ok. 200 mln USD. Plany przewidywały wytwarzanie 12 samolotów rocznie. Z powodu rosnących kosztów i opóźnień w dostawach ukraińskich komponentów, a także dwóch katastrof, powstało tylko kilka IrAn-140.Na podstawie pozyskanych technologii w 2010 Iran rozpoczął prace nad wersją transportową IrAn-140. W samolocie, nazwanym Simorgh, wprowadzono wiele zmian konstrukcyjnych, dodając m.in. rampę ładunkową. Prototyp Simorgh został oblatany 30 maja 2023, a potem były prowadzone testy fabryczne. Dodatkowy certyfikat typu jest wymagany dla samolotu Simorgh, ponieważ istotne modyfikacje IrAn-140 wymagają potwierdzenia zgodności z przepisami bezpieczeństwa lotniczego. Oczekuje się, że niezbędne testy potrwają około rok. Po certyfikacji Iran będzie wykorzystywał podzespoły z niedokończonych samolotów pasażerskich IrAn-140 do produkcji seryjnych Simorgh. Później HESA i kooperanci będą musieli wytwarzać potrzebne części samodzielnie. Poważny problem może dotyczyć silników, które zastąpią turbośmigłowe TW3-117WMA-SBM1 z zaporoskiej wytwórni Motor Sicz. Rezerwa zakupionych wcześniej silników jest bowiem zapewne bardzo ograniczona. Według ujawnionych dotąd danych, zasięg HESA Simorgh ma wynosić 1,5-2 tys. km, a udźwig sięgać 6 t. Iran twierdzi, że wytwarza lokalnie 80% części potrzebnych do produkcji seryjnych maszyn tego typu. Źródło: Altair

Komentarze
Prześlij komentarz