We włoskim Varese zakończyły się tegoroczne Mistrzostwa Świata w Wyścigach Szybowcowych. Nowym Mistrzem Świata został Francuz – Maksymilian Seis. Sebastian Kawa, reprezentant Polski wraca do kraju jako drugi Wicemistrz Świata.
Scenariusz tegorocznych Szybowcowych Mistrzostw Świata zdecydowanie napisała pogoda. Z ośmiu zaplanowanych wyścigów, odbyło się zaledwie pięć. A ostatniego wyścigu nie ukończył żaden z zawodników. O najwyższe trofeum walczyli piloci z 10 krajów. Nowym Mistrz Świata jest Maksymilian Seis (FRA), najmłodszy zawodnik, startujący w Varese. Srebrny medal zdobył Christophe Ruch (FRA), a brązowy medal poszybował do Sebastiany Kawy (POL). Drugi reprezentant Polski, debiutant Zdzisław Bednarczuk z Aeroklubu Bielsko-Bialskiego, uplasował się na 20. pozycji.
Brawa dla wszystkich Mistrzów i wszystkich pilotów!
Podstawowe zasady mistrzostw Grand Prix są proste i wyglądają następująco:
Jest to nowy typ zawodów, których głównym celem jest poprawa medialności sportu szybowcowego. Regulamin został zmodyfikowany w sposób pozwalający łatwiej zrozumieć istotę rywalizacji sportowej szybowników. Konkurencje będą rozgrywane przez 8 dni. Zwykle rozgrywa się jedną konkurencję jednego dnia. Zwycięzcą jest pilot, który pokona wyznaczoną trasę w najkrótszym czasie. (Wynik zawodnika jest wyrażony w godzinach, minutach i sekundach). Punktacja jest zbliżona do mistrzostw w samochodowej Formule 1. Zwycięzca dnia otrzymuje 10 punktów za konkurencję, drugi pilot dnia 8 punktów i pozostali za każde miejsce o jeden punkt mniej aż do dziewiątego zawodnika, który zdobywa 1 punkt. Piloci zajmujący miejsca od dziesiątego w dół nie otrzymują punktów. Mistrzem Świata zostaje pilot, którego suma punktów zdobytych w poszczególnych konkurencjach jest najwyższa.
Jak wyglądają konkurencje?
Organizator wyznacza trasę, która najczęściej przybiera kształt wieloboku o tym samym przebiegu i długości dla wszystkich zawodników. Odległość jest liczona od środka linii startu (o długości 5 km ulokowanej w pobliżu lotniska) przez wyznaczone punkty zwrotne do środka linii mety (o długości 0,5 km) usytuowanej na lotnisku. Minimalna długość trasy wynosi 100 km a maksymalna zależy od warunków meteorologicznych i przeważnie nie przekracza 400 km. Zawodnicy zwykle osiągają średnie prędkości na trasie od 50 do 150 km/h. Prędkość średnia jest uzależniona od umiejętności pilota, osiągów szybowca i warunków meteorologicznych. Czas jest liczony dla wszystkich od tego samego momentu (równoczesny czas startu lotnego – „Regatta Start”) zwykle 20-30 minut po starcie ziemnym ostatniego pilota. Dzięki temu pilot, przecinający metę jako pierwszy, zawsze jest zwycięzcą konkurencji.
Źródło: Aeroklub Polski
Komentarze
Prześlij komentarz