C-130J to niezwykle wszechstronny samolot, a od momentu powstania ląduje na nierównych polach, w arktycznych lokalizacjach, a nawet na lotniskowcu. Jednak nie może lądować na wodzie, która pokrywa około 71% planety. Ponieważ krajowe cele strategiczne USA przenoszą się na regiony przybrzeżne, Dowództwo Operacji Specjalnych Sił Powietrznych rozwija nowe podejścia do zwiększania niezależności pasa startowego i zdolności ekspedycyjnych platformy wielozadaniowej. Pomysł przekształcenia Lockheed C-130 Hercules w hydroplan jest prawie tak stary, jak sam samolot. Pierwsza propozycja pojawiła się w latach 60. XX wieku i zakładał przeprojektowanie Herkulesa na łódź latającą. Później pomysły te skupiły się na dodaniu pływaków do samolotu, co skłoniło do wielu nietypowych propozycji. Jednak żaden z nich nie doszedł do skutku. Teraz, we współpracy z Dyrekcją ds. Planowania Strategicznego Rozwoju i Eksperymentów Laboratorium Sił Powietrznych (AFRL-SDPE), AFSOC opracowuje MC-130J Commando II Amfibia Capability (MAC), aby poprawić wsparcie platformy dla operacji specjalnych na morzu. „Rozwój możliwości MAC jest kulminacją wielu linii wysiłków” – powiedział podpułkownik Josh Trantham, zastępca szefa wydziału AFSOC ds. Nauki, Systemów, Technologii i Innowacji (SST&I). „Ta zdolność pozwala Siłom Powietrznym zwiększyć rozmieszczenie i dostęp do infiltracji, eksfiltracji i odzyskiwania personelu, a także zapewnić zwiększone możliwości logistyczne dla przyszłej rywalizacji i konfliktu”. Opracowanie wymiennego pływaka amfibijnego dla MC-130J umożliwiłoby operacje „niezależne od pasa startowego”, co według Tranthama zwiększyłoby globalny zasięg i przeżywalność samolotów i komandosów. „Operacje morskie oferują prawie nieograniczone strefy lądowania na wodzie, co zapewnia znaczną elastyczność Połączonym Siłom” – powiedział Trantham.Wykorzystanie możliwości MAC może zapewnić nieograniczony dostęp operacyjny do dróg wodnych w celu rozmieszczenia sił w przypadku zagrożenia zasobów lądowych. Grupa zadaniowa partnerów branżowych ściśle współpracuje z AFSOC i AFRL-SDPE, aby urzeczywistnić wizję. AFSOC i odpowiednicy z sektora prywatnego testują obecnie prototypy MAC za pomocą projektowania cyfrowego, modelowania rzeczywistości wirtualnej (VR) i projektowania wspomaganego komputerowo (CAD) w wirtualnym otoczeniu znanym jako Digital Proving Ground (DPG), torując drogę do symulacji cyfrowej. DPG może dostarczać przegląd misji, analizę systemów samolotu, koncepcje projektowe, redukcję ryzyka inżynieryjnego, rzeczywistość wirtualną, obrazy koncepcyjne, studia wykonalności i inne produkty. Zapowiedziano, że dzięki aktywnemu wykorzystaniu najnowszych technologii projektowania cyfrowego, samolot będzie gotowy do lotu przed końcem 2022 roku, co jest rekordowym czasem.Źródło: AFSOC
Komentarze
Prześlij komentarz