Konstrukcje lotnicze mało znane oraz zapomniane

SZD-59 Acro - Szybowiec akrobacyjny opracowany pod kierunkiem Jana Knapika na bazie szybowca Jantar Standard, przeznaczony jest do wykonywania pełnej akrobacji. Od pierwowzoru przejął pawie bez zmian kadłub. Od początku opracowano skrzydła. Mimo tego że jest to szybowiec przeznaczony do akrobacji może być używany jako klasyczny szybowiec 15 metrowy. Zaprojektowano dwa rodzaje końcówek skrzydeł, różniące się rozpiętością. Do normalnych lotów akrobacyjnych stosuję się krótsze końcówki z którymi szybowiec ma rozpiętość 13,2 m a dopuszczalny zakres obciążeń to +7/-5 oraz dość duża jak na szybowiec prędkość maksymalna 285 km/h. Wymiana końcówek skrzydeł na dłuższe trwa około 5 minut i w takim wariancie rozpiętość wynosi 15 metrów, również możliwa jest akrobacja z mniejszymi przeciążeniami +5,3/-2,65 ale także może służyć do przelotów. Do klasycznych lotów szybowcowych na przeloty można zabrać balast wodny 150 litrów a doskonałość 40 jak na szybowiec akrobacyjny wcale nie jest mała. Szybowiec certyfikowany według wymagań JAR 22. Pierwszy prototyp oblatano 9 września 1991 roku po czym uruchomiono niewielką produkcję seryjną. Szybowiec certyfikowany według wymagań JAR 22, pierwsze szybowce otrzymały żywotność konstrukcji 4000 godzin, docelowo wielkość ma osiągnąć 15 000 godzin. Do dziś zbudowano około 25 szybowców SZD-59 Acro. Mimo iż miano najlepszych szybowców akrobacyjnych świata przejęły szybowce spod znaku MDM czyli Fox i Swift to na Acro również można odnosić sukcesy w 2008 roku Wolfgang Kasper w mistrzostwach Niemiec zajął na Acro czwarta lokatę. W roli szybowca klasy 15 metrowej Acro porównywalny jest z ASW-19.

Komentarze